Dit jaar was ik namens Devoteam aanwezig op het Samsam congres, het congres waar onderwijs en technologie centraal staan. Aan het eind van het congres kreeg ik van een van mijn gesprekspartners de vraag wat mij was opgevallen tijdens deze dag.
De keynote van Donald Brinkman over gaming en badges in het onderwijs was de inspirerende sessie van de dag (voor wie de man en zijn werk niet kent, het is aardig om op zijn naam te googlen). Achtergrond van zijn verhaal: games hebben met hun enorme populariteit het unieke vermogen om jongeren te betrekken en gaan daarmee een bijzondere rol vervullen binnen het onderwijs. Het probleem met de huidige aanpak is dat er weinig bewijs is van kennisoverdracht, dat de ervaring te veel op het individu is gericht en dat de duizenden games over alle platformen moeilijk zijn te onderhouden en lastig te verbinden.
ICT wordt dus momenteel met name ingezet als doel, en niet als middel om beweging te creëren. Tijdens mijn gesprekken op het congres werd voorgaande bevestigd (ook al was de intentie van het inzetten van ICT middelen oorspronkelijk anders). Een goed voorbeeld hiervan is de aanschaf van Tablets zoals de iPad. Eenmaal aangeschaft ontbreekt het inzicht in hoe de techniek, of de daarop geïnstalleerde App daadwerkelijk van meerwaarde is. Dit is opmerkelijk omdat de kosten van ICT en onderhoud op ICT hiermee verder toenemen. ICT wordt daarmee steeds meer een last terwijl de investering veel meer gericht zou moeten zijn op het betrekken van leerlingen en studenten bij het onderwijs. In feite: werk het ‘business’ vraagstuk uit en kijk vervolgens naar hoe ICT als middel ondersteuning kan bieden (zoals Tablets, Apps, social media, document sharing, et cetera).
In die zin is het aardig te verwijzen naar interactieve tijdlijn van http://www.chronozoomproject.org (een ander, en zeer fraai project van Donald Brinkman). In de overtuiging dat de juiste stappen binnen het onderwijs gezet gaan worden, ben ik benieuwd waar onderwijs zichzelf momenteel op een ‘ICT tijdslijn’ zou plaatsen.
